Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

῎Εφυγες…





῎Εφυγες…


Θέλησες  ἐλεύθερα νά πετάξεις
Καί κάποιοι σοῦ κόψαν τά φτερά.
Οἱ λέξεις βάφτηκαν κόκκινες
Καί πνίγηκαν πρωτοῦ νά γίνουν προτάσεις


῾Η κραυγή τοῦ σκοτωμοῦ σου
ἑνώθηκε μέ τήν κραυγή τῆς ἀπόγνωσης
καή ἡ φωνή τοῦ παιδιοῦ σου
ἀπ’ τά σπλάγχνα
ἔστειλε μιά προσευχή

Βουβές φιγοῦρες ἐμεῖς
Προσπαθοῦμε ν᾿  ἀκούσουμε τή σιωπή σου
Δέν χρειάζεται νά φωνάξεις
ἔγραψες χιλιάδες λέξεις με το αἷμα σου

 ᾿Ελάσσων